Serce lasu
Patrycja Żurek
Wydawnictwo: Dragon
Data wydania: 18.05.2022
Kategoria: literatura obyczajowa, romans
Ilość stron: 304
Książka trafiła do mnie za pośrednictwem book tour zorganizowanego przez Czytam dla przyjemności.
Iwo przebywa w Rymanowie na rehabilitacji i terapii. Przybył tutaj po wypadku, w którym zginęła jego narzeczona. Mężczyzna nie potrafi sobie poradzić ze swoimi emocjami. Dodatkowo rodzina wcale mu tego nie ułatwia. Po wielu latach do domu wrócił jego straszy brat, a rodzice wręcz pieją z zachwytu nad nim. Bastian zaczął również pracę w firmie ich ojca, gdzie to Iwo wiądł dotychczas prym. Dawno niewidziany brat zaczął także imponować Elizie, narzeczonej Iwa, co doprowadziło to wypadku.
"Jeśli kogoś kochasz, uwolnij go, jeśli wróci, będzie twoim na zawsze."
Libusza mieszka w małej leśnej chatce, a jej towarzyszem jest kot. Kobieta ma dar rozmawiania ze zmarłymi, odczuwania energii innych i spajania się z naturą. Wychowała ją babka i prababka po śmierci matki, które również miały ten sam dar. Libusza miała jeszcze brata, ale on nie był jej przychylny. Gdy Iwo poznał Libuszę nie wierzył w jej dar, zresztą jak większość ludzi na początku, ale coś zaczęło go do niej ciągnąć. Tym sposobem zaczęli spędzać ze sobą coraz więcej czasu. Iwo zaczął odkrywać siebie na nowo i zaczął dostrzegać to jak dotąd był manipulowany przez rodziców. Oni oczywiście wszelkimi środkami chcą odciągnąć Iwa od tej dziwnej kobiety.
Książki nie ocenia się po okładce, ale gdy tylko zobaczyłam tą książkę wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Oczywiście się nie pomyliłam. Jestem nią zachwycona i oczarowana. Uwielbiam opisy przyrody, dzięki którym mogę przenieść się do lasu i niemal poczuć wszystko co jest tam zawarte. Książkę przeczytałam w błyskawicznym tempie, bo inaczej się nie dało. Piękna powieść o odkrywaniu siebie, swojego celu w życiu, powołania i miłości. Przywołany przeze mnie cytat mówi wszystko. W większości jest tak, że jak kogoś kochamy to chcemy go przy sobie zatrzymać za wszelką cenę. Natomiast największą miłość okażemy wtedy kiedy pozwolimy tej drugiej osobie odejść i odnaleźć własną drogę. Tym sposobem może nam się odpłacić jeszcze większym przywiązaniem. Bardzo mi się podobało też stwierdzenie, że każdy z nas tworzy całość, że wcale nie jesteśmy częścią jakiejś całości, którą dopiero z kimś tworzymy.
Moja ocena to 9 na 10.
Muszę ją koniecznie przeczytać :)
OdpowiedzUsuń